Bipolar I bozukluğu için potansiyel bir biyomarker: Serum arjinin vasopressin düzeyleri

Abstract

Amaç: Bir nöropeptid olan arjinin vasopressin (AVP), davranış ve stres düzenlenmesi üzerinde etkiler gösterir. Bu düzenlenme bipolar bozuklukta hasar görmüştür. Depresif bozuklukların aksine bipolar bozuklukta çok az sayıda çalışma AVP düzeylerini araştırmıştır. Bu çalışmada manik, depresif ve remisyon dönemleri sırasında ve tedaviye yanıttan sonra bipolar I bozukluğu (BB-I) olan hastalarda ve sağlıklı kontrollerde serum AVP düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya BB-I olan 67 hasta ve 24 sağlıklı kontrol alınmıştır. Hastalar BBI'in manik, depresif ve remisyon dönemlerindeydi. BB-I olan hastaların üç grubunda ve kontrollerde çalışma başlangıcında serum AVP düzeyleri ölçülmüştür. Daha sonra manik ve depresif atakta olan hastalarda tedaviye yanıttan sonra ikinci kez serum AVP düzeyleri ölçülmüştür. Tedaviye yanıt, manik ve depresif hastalar için sırasıyla Young Mani Derecelendirme Ölçeği ve Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği puanlarında %50 azalma olarak tanımlanmıştır. Bulgular: Sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında BB-I'in manik, depresif ve remisyon dönemlerinin tamamında anlamlı şekilde daha düşük serum AVP düzeyleri çalışmanın temel bulgusudur. Tedaviye yanıt sonrasında depresif BB-I olan hastalarda serum AVP düzeyleri sağlıklı kontrollerin düzeyine yükseldi ve BBI'in remisyon dönemindekinden daha yüksek duruma gelmiştir. Sonuçlar: Serum AVP düzeylerindeki global azalma bipolar bozuklukta görülen bozulmuş nöronal işlevin ve ilerleyici nöronal yıkımın bir göstergesi olabilir. Özellikle majör depresif bozukluktaki artmış AVP düzeyleri dikkate alındığında, serum AVP düzeyleri depresif BB-I'in majör

Objective: The neuropeptide arginine vasopressin (AVP) has effects on behavior and stress regulations which are impaired in bipolar disorder (BD). Only a very limited number of studies have investigated AVP levels in bipolar disorder in contrast to depressive disorders. The study aimed to investigate serum AVP levels during the manic, depressive, or remission periods and after treatment response in patients with bipolar I disorder (BD-I) and healthy controls. Methods: The study consisted of 67 patients with BD-I and 24 healthy controls. The patients were in the manic, depressive, or remission periods of BD-I. Serum AVP levels were assayed in the three groups of patients with BD-I and the controls at the study onset. Then, a second measurement of the AVP levels were carried out in the manic or depressive periods after treatment response. The treatment response was defined as a 50% decrease in the young mania rating scale and the Hamilton Depression Rating Scale scores for manic and depressive episodes, respectively. Results: The main finding was the significantly lower serum AVP levels in BD-I during manic, depressive, or remission periods compared to healthy controls. After-treatment-response serum AVP levels in depressive BD-I patients increased to the levels of healthy controls and became higher than in the remission period of BD-I. Conclusions: The global reduction in serum AVP levels may be an indicator of impaired neuronal function and neuroprogressive deterioration seen in BD. Notably, given the increased AVP levels in major depressive disorder, serum AVP levels may contribute to distinguishing depressive BD-I from major depressive disorder.