Effect Of Peer Group Training On Popularizing of Rational Drug Use Among University Students

Abstract

Objective: According to the definition by the WHO, rational drug use (RDU) is defined as that patients receive medications appropriate to their clinical needs, in doses that meet their own individual requirements, for an adequate period of time, and at the lowest cost to them. In this study, the aim was to teach the research group students the stages of scientific research, to ensure they gained knowledge about RDU and shared this knowledge with other students in the medicine and in a different faculty, ensure changes in knowledge and attitudes about this topic. Method: A survey form developed after a literature search was applied by Ahi Evran University Faculty of Medicine RDU research group students to students in the Faculty of Medicine and Science and Literature during face-to-face interviews. After the first survey was applied, the students who answered the survey were informed about RDU by the Faculty of Medicine RDU Research Group through activities like presentations and educational games. The same survey was applied to the students again. The statistical data in the study was assessed using SPSS20.0 program. Results: The study included 300 individuals. Of the participants 34.8% stated they frequently used medicines. The mean points for RDU before training were9.86±2.72, while after training the mean points were identified as12.98±2.08. There was a statistically significant difference between the information levels about RDU before and after training (p<0.05). Conclusion: From these results it may be concluded that peer education is very imporant in popularizing rational use of medicines among students.

Amaç: Dünya Sağlık Örgütü’nün tanımına göre akılcı ilaç kullanımı(AİK) ‘’kişilerin klinik bulgularına ve bireysel özelliklerine göre uygun ilacı, uygun süre ve dozda en düşük fiyatta ve kolayca sağlayabilmeleri ‘’olarak tanımlanmıştır. Üniversite öğrencileri AİK hakkında doğru tutum ve davranışı geliştirebilmeleri için eğitim almaları gerekir. Araştırmanın amacı öğrencilerin AİK konusunda bilgi sahibi olmalarını sağlamak ve edinmiş oldukları bilgiyi diğer tıp fakültesi öğrencileri ve farklı fakülte öğrencileri ile paylaşmak ve bu konuda bilgi ve tutum değişikliği oluşturmalarını sağlamaktır. Metod: Literatür taraması sonucu geliştirilen bir anket formu seçilen AİK Araştırma Grubu öğrencileri tarafından Ahi Evran Üniversitesi Tıp fakültesi ve Fen Edebiyat Fakültesi öğrencilerine yüz yüze görüşme yöntemi ile uygulandı. İlk anket uygulandıktan sonra 5 hafta süre ile AİK Araştırma Grubu tarafından anket uygulanan öğrencilere sunum, poster sunumu, broşür dağıtımı ve eğitici oyunlar gibi etkinlikler aracılığı ile AİK hakkında eğitici bilgiler verildi. Eğitimlerden sonra aynı anket, uygulanan kişilere bir kez daha uygulandı. Çalışmanın istatistik verileri SPSS 20.0 programı kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 300 kişi dahil edilmiştir. Katılımcıların %34.8’i sıklıkla ilaç kullandıklarını belirtmişlerdir. Çalışmaya katılanların eğitim öncesi AİK hakkındaki puan ortalaması 9,86±2,72 iken eğitim sonrasındaki puan ortalaması 12,98±2,08 olarak tespit edildi. Öğrencilerin, eğitim öncesi ve sonrasında AİK ile bilgi düzeyi değerlendirilmeleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p<0,05). Sonuç: Tüm bu bulgularla ilaçların akılcı kullanımının üniversite öğrencileri arasında yaygınlaştırılmasında akran eğitiminin oldukça önemli olduğu sonucuna varılabilir.