Gelişmiş Arama

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorKurt, Ali
dc.contributor.authorKılıç, Raşit
dc.contributor.authorNar, Rukiye
dc.contributor.authorKocamış, Özkan
dc.contributor.authorPolat, Osman Ahmet
dc.date.accessioned12.07.201910:49:13
dc.date.accessioned2019-07-11T21:58:01Z
dc.date.available12.07.201910:49:13
dc.date.available2019-07-11T21:58:01Z
dc.date.issued2018
dc.identifier.issn1300-1256
dc.identifier.urihttps://app.trdizin.gov.tr/makale/TWprM01EUXpNdz09
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12513/1161
dc.description.abstractPurpose: We aimed to compare serum endocan levels in branch retinal vein occlusion (BRVO) patients and control subjects. Material and Methods: This study was conducted on 33 BRVO patients and 32 control subjects as a cross-sectional case control study. Serum endocan levels were measured using an enzyme-linked immunosorbent assay. Results: The mean age, gender distribution and body mass index were similar in the two groups with no signifi cant difference (p>0.05). Serum endocan levels were 34.11±11.33 ng/mL in the BRVO patients and 32.34±8.86 ng/mL in the control group (p=0.487). Conclusions: Increased serum endocan levels were found in BRVO patients comparing controls subjects, however, the difference was not statistically signifi cant. Further studies evaluating vitreous and/or humor aqueous endocan levels are needed to clarify the pathophysiological role of endocan in BRVO pathogenesis.en_US
dc.description.abstractAmaç: Retinal ven dal tıkanıklığı (RVDT) hastaları ve kontrol grubu bireylerin serum endokan seviyelerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma 33 RVDT hastası ve 32 kontrol olgusu içeren kesitsel bir vaka kontrol çalışması olarak planlanmıştır. Serum endokan seviyeleri, bir enzime bağlı immünosorbent assay (ELİSA) kullanılarak ölçüldü. Bulgular: İki grup arasında yaş ortalamaları, cinsiyet dağılımı ve vücut kitle indeksi açısından anlamlı fark yoktu (p>0.05). RVDT hastalarında serum endokan düzeylerinin ortalaması 34.11 ± 11.33 ng / mL olarak saptanırken kontrol grubunda 32.34 ± 8.86 ng / mL idi (p = 0.487). Sonuç: İstatistiksel düzeyde anlamlı olmasa da RVDT hastalarında serum endokan seviyesi kontrol grubuna göre daha yüksek olarak bulunmuştur. RVDT patogenezinde endokanın patofi zyolojik rolünü araştırmak için vitreus ve/veya aköz hümör endokan düzeylerini de değerlendiren daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır.en_US
dc.language.isoengen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectGöz Hastalıklarıen_US
dc.titleIs Serum Endocan Levels Important in Branch Retinal Vein Occlusion?en_US
dc.title.alternativeRetinal Ven Dal Tıkanıklığında Serum Endokan Seviyeleri Önemli mi?en_US
dc.typearticleen_US
dc.relation.journalRetina-Vitreusen_US
dc.contributor.departmentKırşehir Ahi Evran Üniversitesien_US
dc.identifier.volume27en_US
dc.identifier.issue4en_US
dc.identifier.startpage340en_US
dc.identifier.endpage343en_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US]


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster