dc.contributor.author | Kurt, Ali | |
dc.contributor.author | Kılıç, Raşit | |
dc.contributor.author | Nar, Rukiye | |
dc.contributor.author | Kocamış, Özkan | |
dc.contributor.author | Polat, Osman Ahmet | |
dc.date.accessioned | 12.07.201910:49:13 | |
dc.date.accessioned | 2019-07-11T21:58:01Z | |
dc.date.available | 12.07.201910:49:13 | |
dc.date.available | 2019-07-11T21:58:01Z | |
dc.date.issued | 2018 | |
dc.identifier.issn | 1300-1256 | |
dc.identifier.uri | https://app.trdizin.gov.tr/makale/TWprM01EUXpNdz09 | |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12513/1161 | |
dc.description.abstract | Purpose: We aimed to compare serum endocan levels in branch retinal vein occlusion (BRVO) patients and control subjects. Material and Methods: This study was conducted on 33 BRVO patients and 32 control subjects as a cross-sectional case control study. Serum endocan levels were measured using an enzyme-linked immunosorbent assay. Results: The mean age, gender distribution and body mass index were similar in the two groups with no signifi cant difference (p>0.05). Serum endocan levels were 34.11±11.33 ng/mL in the BRVO patients and 32.34±8.86 ng/mL in the control group (p=0.487). Conclusions: Increased serum endocan levels were found in BRVO patients comparing controls subjects, however, the difference was not statistically signifi cant. Further studies evaluating vitreous and/or humor aqueous endocan levels are needed to clarify the pathophysiological role of endocan in BRVO pathogenesis. | en_US |
dc.description.abstract | Amaç: Retinal ven dal tıkanıklığı (RVDT) hastaları ve kontrol grubu bireylerin serum endokan seviyelerini karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma 33 RVDT hastası ve 32 kontrol olgusu içeren kesitsel bir vaka kontrol çalışması olarak planlanmıştır. Serum endokan seviyeleri, bir enzime bağlı immünosorbent assay (ELİSA) kullanılarak ölçüldü. Bulgular: İki grup arasında yaş ortalamaları, cinsiyet dağılımı ve vücut kitle indeksi açısından anlamlı fark yoktu (p>0.05). RVDT hastalarında serum endokan düzeylerinin ortalaması 34.11 ± 11.33 ng / mL olarak saptanırken kontrol grubunda 32.34 ± 8.86 ng / mL idi (p = 0.487). Sonuç: İstatistiksel düzeyde anlamlı olmasa da RVDT hastalarında serum endokan seviyesi kontrol grubuna göre daha yüksek olarak bulunmuştur. RVDT patogenezinde endokanın patofi zyolojik rolünü araştırmak için vitreus ve/veya aköz hümör endokan düzeylerini de değerlendiren daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. | en_US |
dc.language.iso | eng | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.subject | Göz Hastalıkları | en_US |
dc.title | Is Serum Endocan Levels Important in Branch Retinal Vein Occlusion? | en_US |
dc.title.alternative | Retinal Ven Dal Tıkanıklığında Serum Endokan Seviyeleri Önemli mi? | en_US |
dc.type | article | en_US |
dc.relation.journal | Retina-Vitreus | en_US |
dc.contributor.department | Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi | en_US |
dc.identifier.volume | 27 | en_US |
dc.identifier.issue | 4 | en_US |
dc.identifier.startpage | 340 | en_US |
dc.identifier.endpage | 343 | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | en_US] |