Eğitilebilir Zihinsel Engelli Çocuklarda Beden Eğitimi ve Sporun Sosyalleşme Düzeylerine Etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, düzenli olarak yapılan beden eğitimi ve spor etkinliklerinin eğitilebilir zihinsel engelli çocukların sosyalleşme düzeylerinde etkili olup olmadığını belirlemektir. Araştırmaya 8-11 yaşları arasında, özel eğitim alan toplam 16 eğitilebilir zihinsel engelli çocuk katılmıştır. Bunlardan 8’i uygulama, 8’i kontrol grubunu oluşturmuştur. Uygulama grubuna haftada 2 gün birer saat, içerik olarak; ısınma hareketleri, işlevsel egzersizler ve sportif oyunlar bölümlerinden oluşan özel beden eğitimi programı, 18 hafta boyunca uygulanmıştır. Kontrol grubuna hiçbir sportif aktivite yaptırılmamıştır. Araştırma “ön test – son test kontrol gruplu deneme modelinde” desenlenmiştir. Grupların sosyalleşme düzeylerini belirlemek amacıyla veri toplama aracı olarak "American Association on Mental Deficiency" Adaptive Behavior Scala, (AAMD) uyumsal davranış skalasının gelişimsel özellikler alt başlıklarından biri olan “Sosyalleşme” alanındaki maddeler kullanılmıştır. Skalanın sosyalleşme alt başlığındaki maddeler; işbirliği, yardımlaşma, başkalarını dikkate alma, ailesini, yakın çevresini, arkadaşlarını ve uzak tanıdıkları hakkında bilgi sahibi olma, grup oyunlarında veya faaliyetlerinde başkalarıyla etkileşimde bulunma, grup faaliyetlerine katılmadaki liderlik, faal üyelik ve basit üyelik özellikleri, paylaşımcılık özellikleri ile sosyal olgunluk özelliklerini belirlemeye yöneliktir. Veri toplama aracı; 18 haftalık program öncesinde ve sonrasında çocukların annelerine uygulanmıştır. Elde edilen verilerin istatistiksel olarak değerlendirmesinde iki ortalama arasındaki farkın önemlilik testi (t testi) uygulanmıştır. Uygulama grubunda sosyalleşme alt başlıklarında gelişim gösterilen alanlar sırasıyla; grup faaliyetlerine katılma, başkalarıyla etkileşim ve paylaşımcılık olarak bulunmuştur.

This study is related to the investigation of the effect of the physical training upon the socialization levels of mentally handicapped children. The study was participated by 18 mentally handicapped children with an age ranging between 8 and 11. Eight of the children were chosen as the experimental and eighth of them were selected as the control group. The experimental group was subjected to a special physical training program containing warming up, functional exercises and sportive games while the control group was kept out of any physical activity. The research was designed upon pre test - post test model. The data collection tool used for the determination of the socialization levels of the groups was the items listed under the subheading of socialization of American Association on Mental Deficiency" Adaptive Behavior Scale (AAMD) . The items are directed to determine the social maturity features such as cooperation, taking others into account, having knowledge about people in their families, close environment and distant friends, interacting with others in group activities, leadership in group activities, active or inactive membership and selfishness. The data collection tool was applied to the parents prior to the 18- week training program. In evaluating the data which are gained, t test is applied statistically. The socialization fields where highest positive increase was recorded were as follows: Participation into group activities, interaction with others, cooperation.