1980 Kuşağı Türk şiirinde poetik bir yönelim olarak gelenekçilik

Abstract

Gelenek, son yılların sosyal bilimler alanındaki en çok tartışılan konularından biridir. Tartışmaların merkezindeyse "modernizm" ve "gelenek" kavramlarının algılanışı durur. Her ne kadar konu üzerinde tam bir uzlaşım sağlanabilmiş değilse de geleneğin iki temel ayağının "öz" ve "biçim/form" olduğu yadsınamaz. Edebiyatta ve özellikle de şiirde daha çok bir poetik sorunsal olan gelenek konusu, giderek estetik bir değer ya da bir estetik/sanat anlayışı olma eğilimindedir. Esasen bütün dönem edebiyatlarında ve edebi ürünlerinde geleneğin doğrudan veya dolaylı etkisinden söz edilebilirse de, geleneğin yeni/modern Türk şiirinin 1980 Kuşağı'nda özel bir yeri olduğu fark edilir. Zira 1980 Kuşağı Türk şiirinde şairlerin bütün bir Türk şiirine ilgiyle baktığı, önyargısız olarak tüm şiir birikimlerinden yararlanmaya çalıştığı gerçeği kendini açıkça gösterir. Bunun yanında, geleneğin doğrudan poetik bir yönelim olarak seçildiği daha dar –ya da özel– bir cepheye bakılacak olursa bazı şairlerin belli bir çizgiye odaklandığından bahsedilebilir. Bu noktada da Hilmi Yavuz'un sevk edici kişiliği, sanat anlayışı ve eserlerinin başat rol oynadığı görülür. Söz konusu "gelenekçi" çizgi, Şeyh Galip'ten başlayarak yeni/modern Türk şiirinin iki büyük kurucu ismi Yahya Kemal'le Ahmet Haşim'den sonra Asaf Hâlet Çelebi ve Behçet Necatigil estetiğinde belirginleşerek Hilmi Yavuz'da bir "sistematiğe" kavuşur. 1980 Kuşağı'ndaysa Vural Bahadır Bayrıl, Osman Hakan A., Sefa Kaplan isimleri, ön plana çıkar. Anahtar Kelimeler: Gelenek, 1980 Kuşağı Türk Şiiri, Vural Bahadır Bayrıl, Osman Hakan

Tradition of recent years in the field of social sciences is one of the most intensively debated topics. In the center of the discussions lies the understanding of the modernism and tradition. Although a complete consensus on the subject is not provided it is undeniable that two main pillars of the tradition are "principle" and "shape / form". The argument of tradition which is more of a poetic problem in literature, espeacially in poems, increasingly tends to be in the sense of having an esthetical or esthetical art understanding. In fact in all periods of literature and literary works even though the direct or indirect effect of tradition can be mentioned, it is realised that tradition has a particular effect in modern Turkish poetry in 1980s. Yet in 1980 a whole generation of poets in Turkish poetry had an interest in Turkish poetry and it is clearly seen that poets without prejudice tried to benefit from the knowledge of Turkish poetry. Besides, when we consider the understanding of tradition's chosen as a narrow or particular orientation tendency, we can say that some poets focused on certain line. At this point Hilmi Yavuz's personality as a conveyor, his sense of art and works had a dominant role. The topic of traditional line beginning from Şeyh Galip then Yahya Kemal and Ahmet Haşim, two important founders of the new/modern Turkish poetry, became clear in the esthetic of Asaf Hâlet Çelebi and Behçet Necatigil and met a systematic with Hilmi Yavuz. In the 1980's Vural Bahadır Bayrıl, Osman Hakan A., Sefa Kaplan come to forefront. Keywords: Traditions, 1980 Generation Turkish Poetry, Vural Bahadır Bayrıl, Osman Hakan A., Sefa Kaplan