8. sınıf öğrencilerinin uzamsal düşünme becerisi gerektiren gerçek yaşam problemlerini çözme durumları

Abstract

Bu araştırma 8. Sınıf öğrencilerinin uzamsal düşünme becerisi gerektiren gerçek yaşam problemlerini çözme durumlarını incelemeyi amaçlamaktadır. Araştırma nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması olarak yürütülmüştür. Araştırmanın verileri araştırmacı tarafından hazırlanan bir form aracılığı ile elde edilmiştir. Formda kullanılan sorular uzamsal düşünme becerisine dair tanımlanan uzamsal görselleştirme, uzamsal ilişki ve uzamsal yönelim olmak üzere 3 alt boyut dikkate alınarak düzenlenmiş ve her bir alt boyut için ikişer soru seçilmiştir. Araştırma için Akdeniz Bölgesi'nde bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan 15 gönüllü sekizinci sınıf öğrencisi ile yarı yapılandırılmış görüşme yapılmış ve görüşmeler ses kayıt cihazı kullanılarak kayıt altına alınmıştır. Toplanan veriler araştırmacı tarafından her soruya özel olarak hazırlanan bir rubrik ile analiz edilmiştir. Toplanan verilerin değerlendirilmesi sonucu sekizinci sınıf öğrencilerinin uzamsal düşünme becerisi gerektiren gerçek yaşam problemlerini anlamakta genel olarak sıkıntı yaşamadıkları görülmüş fakat öğrencilerin cisimleri veya bileşenlerini zihinde canlandırma aşamasında kısmen yetersiz kaldıkları belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin zihinde canlandırma basamağında başarılı olsalar dahi, canlandırılan şeklin uygulaması olan kâğıda aktarmada beklenen başarıyı yakalayamadıkları tespit edilmiştir. Daha karmaşık ve üç boyutlu şekilleri kâğıda aktarırken zorlandıkları görülen öğrencilerin uzamsal düşünme becerilerini geliştirmelerini desteklemek için okullarda işlenen matematik derslerinin daha somut bir hale getirilmesinin faydalı olacağı düşünülmektedir. Bu doğrultuda derste teknoloji destekli öğretim yöntemlerinin kullanılması ve içeriğin somut materyallerle desteklenmesi faydalı olacaktır. Ayrıca öğrencilere gerçek yaşamda uzamsal düşünme becerisi gerektiren farklı problemlerin fark ettirilmesini sağlayan etkinlikler yaptırılması da bu konuda katkı sağlayacaktır.

This research aimed to examine how 8th grade students solved real-life problems requiring spatial thinking skills. The research was conducted as a case study, one of the qualitative research methods. The study data were obtained through a form prepared by the researcher. The questions used in the form were developed based on the three sub-dimensions of spatial thinking skill, namely spatial visualization, spatial relationship and spatial orientation, assigning two question for each sub-dimension. In the framework of the research, semi-structured interviews were conducted with 15 voluntary eighth graders studying at a public school in Mediterraneon Region of Turkey province and the interviews were recorded using a voice recorder. The collected data were analyzed by the researcher with a rubric specifically prepared for each question. Analysis of the collected data showed that while the eighth grade students generally did not have any difficulties in understanding real life problems that required spatial thinking skills, they were partially inadequate in visualizing objects or their components. In addition, it was determined that even when the students were successful in the visualization step, they were not successful in the application phase which required the transfer of the visualized shape to paper. In this respect, it would be beneficial to ensure that the mathematics courses taught in schools are more concrete to support the development of spatial thinking skills in students who are found to have difficulties in transferring more complex and three-dimensional shapes to paper. In this direction, it will be beneficial to use technology-supported teaching methods in the courses and to support the content with concrete materials. In addition, it will also be helpful to undertake activities that make students aware of different problems that require spatial thinking skills in real life.