Fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümü öğrencileri ve fizyoterapistler arasında kanıta dayalı uygulamaya yönelik bilgi, tutum ve engeller

Abstract

Kanıta dayalı uygulama (KDU) kavramı, genel olarak profesyonel uzmanlık ve hasta tercihi ile birlikte kanıt kullanımı olarak tanımlanmaktadır. Fizyoterapi ve Rehabilitasyon da dahil olmak üzere sağlık hizmetlerinin kalitesinin iyileştirilmesine ihtiyaç vardır. Fizyoterapistler her zaman kanıta dayalı tedaviler sağlamayabilirler. Dünya Fizik Tedavi Konfederasyonu fizyoterapi müfredatının öğrencileri KDU'ya hazırlamasını tavsiye etmektedir. KDU'ya yönelik bilgi, tutum ve engeller ülkemizde farklı sağlık alanlarında değerlendirilmiş olmasına rağmen fizyoterapi ve rehabilitasyon alanında bu konu ile ilgili bir çalışma bulunmamaktadır. Bu tez, fizyoterapi ve rehabilitasyon öğrencileri ve fizyoterapistlerin kanıta dayalı uygulamalar hakkındaki bilgi ve tutumlarını anlamayı ve fizyoterapi ve rehabilitasyon alanında kanıta dayalı uygulamaların uygulanmasına ilişkin sorunları ve engelleri araştırmayı amaçlamıştır. Çalışmaya katılmaya gönüllü olan 139'u fizyoterapist, 76'sı fizyoterapi ve rehabilitasyon bölümü öğrencisi toplam 215 kişi dahil edildi. Çalışmaya katılmaya gönüllü olan bireylerin cinsiyeti, yaşı, eğitim seviyesi, çalıştığı alan, çalışma şekli, meslekteki yılı ve ilgi duyduğu çalışma alanları gibi bilgilerinin yanı sıra literatür taraması sonucu hazırlanan kanıta dayalı uygulamalarda bilgi, tutum ve engelleri soruşturan anket kullanıldı. Elde edilen veriler SPSS 26.0 paket programı ile analiz edildi. Çalışmamızda fizyoterapistlerin %58,27'si KDU konusunda eğitim aldığını bildirmiştir. Yaptığımız çalışmada, Türkiye'deki fizyoterapistlerin sıklıkla tercih ettikleri kaynaklar arasında sırasıyla araştırma makaleler, kişisel deneyimler ve kitaplar olduğu görülmüştür. Çalışmamıza katılan fizyoterapistlerin çok büyük bir kısmı bilimsel kanıtın klinik uygulamada dikkate alınması gereken bir bileşen olduğunu savunmuştur. Çalışmamızda KDU'ları kullanımına ilişkin olumlu bir tutum sergilenmiştir. Katılımcıların büyük bir kısmı fizyoterapi uygulamalarında araştırma yöntemleri ve tasarımlarının anlaşılması ve fizyoterapistlerin kanıtlarla desteklenen tedaviler uygulaması gerektiğine katıldıklarını bildirmiştir. Çalışmamızda fizyoterapistlerin sırasıyla yüksek iş yükü, teknik ekipman eksikliği, hastayı yönlendiren hekimler, zaman problemi, destek ve teşvik eksikliği ile yöneticilerin ilgi eksikliği kanıta dayalı uygulamaların önündeki engeller olarak gördükleri bulunmuştur. KDU'ların tedavi çıktıları ve sağlık maliyetlerini nasıl etkilediğine yönelik yapılacak çalışmalar sağlık yöneticilerinin ve yasa yapıcıların bu konuda ilgisini çekebilir. Bu sayede hastane ve diğer sağlık kuruluşlarında KDU'lara yönelik birimler ve yönetmelikler oluşturularak fizyoterapistler ve diğer sağlık çalışanlarının tutum ve bilgileri geliştirilebilir.

The concept of evidence-based practice is generally defined as the use of evidence together with professional expertise and patient preference. There is a need to improve the quality of health services, including Physiotherapy and Rehabilitation. Physiotherapists may not always provide evidence-based treatments. The World Confederation of Physical Therapy recommends that the physiotherapy curriculum prepare students for evidence-based practice. This thesis aimed to understand the knowledge and attitudes of physiotherapy and rehabilitation students and physiotherapists about evidence-based practices and to explore the problems and barriers to the application of evidence-based practices in the field of physiotherapy and rehabilitation. A total of 215 people, 139 of whom were physiotherapists and 76 students from the physical therapy and rehabilitation department, volunteered to participate in the study. In addition to the information such as gender, age, education level, field of work, type of work, year in the profession and fields of interest of the individuals who volunteered to participate in the study, a questionnaire was used to investigate knowledge, attitudes and barriers in evidence-based applications prepared by literature review. The obtained data were analyzed with the SPSS 26.0 package program. In our study, 58.27% of the participants reported that they received training on evidence-based practice. In our study, it has been seen that among the sources frequently preferred by physiotherapists in Turkey are research articles, personal experiences and books, respectively. The overwhelming majority of physiotherapists participating in our study argued that scientific evidence is a component that should be considered in clinical practice. A positive attitude towards the use of evidence-based practice was demonstrated in our study. Majority of the participants reported that they agreed with the understanding of research methods and designs in physiotherapy practice and that physiotherapists should apply treatments supported by evidence. In our study, it was found that physiotherapists saw high workload, lack of technical equipment, physicians directing the patient, time problems, lack of support and incentives, and lack of interest from managers as barriers to evidence-based practices, respectively. Studies on how evidence-based practices affect treatment outcomes and health costs may be of interest to health administrators and legislators. In this way, the attitudes and knowledge of physiotherapists and other health professionals can be developed by creating units and regulations for evidence-based practices in hospitals and other health institutions.