Orta büyüklükteki rotator manşet kas yırtığı sonrası artroskopik omuz cerrahisi uygulanan bireylerde humeral baş depresör kas ko-aktivasyon eğitiminin fonksiyonel sonuçlar açısından etkisinin incelenmesi

Abstract

Çeşitli klinik araştırmalarda humeral baş depresör kas ko-aktivasyon eğitiminin glenohumeral eklem disfonksiyonu üzerindeki etkisi incelenmiş olmasına karşın bu eğitim programının orta büyüklükteki rotator manşet (RM) kas yırtığı sonrası artroskopik RM onarımı (ARMO) uygulanan bireylerde etkisini araştıran herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Bu bağlamda çalışmamızın amacı orta büyüklükteki RM kas yırtığı sonrası ARMO uygulanan bireylerde humeral baş depresör kas ko-aktivasyon eğitiminin fonksiyonel sonuçlar açısından etkisinin incelenmesidir. Bu çalışmaya 27 birey dahil edildi. Randomizasyon öncesi bir katılımcı çalışmadan dışlandı. 26 katılımcı randomize şekilde tedavi grubu (n=13) ve kontrol grubu (n=13) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Her iki grubun da konservatif eğitimleri aynı araştırmacı tarafından uygulandı. Tedavi grubundaki bireylere, konservatif eğitimlere ek olarak teres major, latissimus dorsi ve pektoralis major kasları için humeral baş depresör kas ko-aktivasyon eğitimi senkronize şekilde uygulandı. Ko-aktivasyon eğitimi için nöromusküler temelli bir eğitim aracı olan EMG Biofeedback cihazı (Chattanooga Group Inc., Chattanooga, TN) kullanıldı. Glenohumeral egzersizler sırasında ilgili kasların ko-aktivasyonu istendi. Tedavi öncesi ve sonrası tüm bireyler, ağrı (Görsel Analog Skala), eklem hareket açıklığı (Universal Gonyometre) ve fonksiyonel skorlar (Kol, Omuz ve El Sorunları Anketi; Revize Oxford Omuz Skoru; Modifiye Constant-Murley Omuz Skoru; Western-Ontario Rotator Cuff İndeksi) açısından gruplara kör olarak değerlendirildiler. Takip sürecindeki bazı problemler nedeniyle 24 tam katılımcı analiz edildi. Tüm ölçümler açısından grup içi değerlendirmelerde her iki programın da etkili olduğu saptandı (p<.05). Zaman ve grup*zaman etkileşimleri açısından internal rotasyon eklem hareket açıklığı dışında tedavi grubundaki iyileşmenin kontrol grubuna kıyasla daha yüksek olduğu saptandı (p<.05). Çalışma sonuçlarına göre, humeral baş depresör kas ko-aktivasyon eğitimi, orta büyüklükteki RM kas yırtığı sonrası ARMO uygulanan bireylerin tedavisinde etkili bir seçenektir. Net abduksiyon torkunun azalması ve glenohumeral eklem temas kuvvetinin artması fonksiyonel skorları iyileştirmektedir.

Several clinical trials have investigated the effects of the humeral head depressor muscle co-activation training on glenohumeral joint dysfunction. However, evidence is still lacking to support the efficacy of this program for the patients undergoing arthroscopic rotator cuff repair (ARCR) after medium-sized rotator cuff (RC) muscle tear. In this context, the aim of this study was to evaluate the effects of humeral head depressor muscle co-activation training on functional outcomes in patients undergoing ARCR after medium-sized RC muscle tear. Twenty-seven individuals were included in this study. One participant was excluded from the study before randomization. A total of twenty-six participants were randomly divided into two groups as the treatment group (n=13) and control group (n=13). Conservative training of both groups were conducted by the same researcher. In addition to the conservative program, humeral head depressor muscle co-activation training for teres major, latissimus dorsi and pectoralis major muscles was performed for the treatment group. The EMG-Biofeedback (Chattanooga Group Inc., Chattanooga, TN), a neuromuscular-based training tool, was used for co-activation training. Co-activation of these muscles was requested during glenohumeral joint exercises. Participants were assessed in terms of pain (Visual Analog Scale), range of motion (Universal Goniometer), and functional scores (Disabilities of the Arm, Shoulder, and Hand Questionnaire; Revised Oxford Shoulder Score; Modified Constant-Murley Score; Western Ontario Rotator Cuff Index) both pre- and post-treatment blindly to the groups. Due to the some problems during the follow-up period, 24 participants were analyzed. Both programs were found to be effective in the intra-group comparisons in terms of all measurements (p<.05). In terms of time and group*time interactions, the improvement in examined variables were greater in the treatment group compared to the control group except internal rotation range of motion (p<.05). Humeral head depressor muscle co-activation training is an effective choice in the treatment of the patients undergoing ARCR after medium-sized RC muscle tear according to the results of this study. Decrease of net abduction torque and increase of glenohumeral contact force improve functional scores.