Türk Ceza Kanunu'nda çocukların cinsel istismarı suçu

Abstract

Kişilerin en temel haklarından biri, onun vücut ve cinsel dokunulmazlığıdır. Devletlerce bu hak, anayasal seviyede düzenlenmektedir. Özellikle çocuklar için bu hakkın korunması ve bu hakka yönelik saldırıların bir yaptırımla cezalandırılabilmesi için ceza kanunlarında suç tanımları düzenlenmektedir. Çocukların cinsel istismarı suçu da, bu suç tanımlarından biridir. Bu suçun adil bir şekilde yaptırıma bağlanması, çocukların vücutlarının cinsel amaçlı fiillerden korunabilmesi, onların gelişimlerine yönelik her türlü tehlikeye karşı duyarlı bir adalet mekanizması ile sağlanabilecektir. Adalet Bakanlığı'nın yıllık yayımladığı güncel resmi veriler, işlenen suçlar arasında cinsel istismar suçunun oranının artma eğiliminde olduğunu göstermektedir. Buna bir şekilde adli mercilere iletilmeyen cinsel istismar vakaları da eklenirse gerçek rakamın daha çok yüksek olduğu görülecektir. İki farklı kanunla çocukların cinsel istismarı suçunu düzenleyen madde metninde düzenlemeler yapılmış, bu düzenlemelerle cinsel istismar suçu sınıflandırılmış ve yaptırımı artırılmıştır. Öğretide öngörülen hapis cezalarının artırılmasıyla caydırıcılığının sağlanamadığı ifade edilmektedir. Cezada caydırıcılığın sağlanması için yerinde ve etkin cezalar düşünülmelidir. Bu suç kapsamında izlenen suç ve ceza siyasetinin değiştirilmesi ve failin kısırlaştırılması gibi yeni argümanların ortaya koyulması gerekmektedir.

One of the most basic rights of people is their physical and sexual immunity. This right is regulated by states at the constitutional level. In order to protect this right especially for children and to punish attacks against this right with a sanction, offenses are defined in criminal laws. The offense of child sexual abuse is one of these definitions. The fair sanctioning of this offense, the protection of children's bodies from sexual acts can be ensured by a justice mechanism sensitive to all kinds of dangers to their development. Up-to-date official data published annually by the Ministry of Justice show that the rate of sexual abuse offense among the offenses committed tends to increase. If the cases of sexual abuse that are not reported to the judicial authorities are added to this, it will be seen that the real number is much higher. Regulations were made in the text of the article regulating the offense of sexual abuse of children with two different laws, the sexual abuse offense was classified and its sanction was increased with these regulations. It is stated that deterrence cannot be achieved by increasing the prison sentences prescribed in the doctrine. Appropriate and effective penalties should be considered in order to provide deterrence in punishment. It is necessary to put forward new arguments such as changing the offense and penal policy pursued within the scope of this offense and sterilization of the perpetrator.