The Effect of IL-4 Gene Polymorphism in Carpal Tunnel Syndrome

Abstract

Amaç: Karpal tünel sendromu el bileğinde medyan sinirin disfonksiyonu ve/veya lezyonları nedeniyle elde uyuşma ve ağrı ile karakterize nörolojik bir hastalıktır. KTS'nin patogenezi tam olarak açık olmamakla birlikte, genetik faktörler KTS'ye yatkınlıkta rol oynayabilmektedir. Sitokinler gibi biyokimyasal faktörler KTS'nin neden olduğu nöropatide rol alabilmektedir. Bu çalışmanın amacı bir Türk populasyonunda KTS yatkınlığı ile IL-4 VNTR polimorfizmi arasındaki ilişkileri ve IL-4 VNTR polimorfizminin KTS'li hastalarda hastalığın gelişimi üzerine etkilerini incelemektir. Gereç ve Yntem: Çalışmaya KTS'li 155 hasta ve 140 sağlıklı kontrol dâhil edilmiştir. Hasta ve kontrollerin genomik DNA'lar izole edilmiş ve IL-4 geni 70 bç'lik VNTR polimorfizmleri polimeraz zincir reaksiyonu kullanılarak genotiplenmiştir. Bulgular: Hasta ve kontrol grupları arasında IL-4 genotip dağılımı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamaktadır (p>0.05). Ancak, P1 allelinin KTS'li hastalarda sağlıklı kontrollere göre anlamlı derecede fazla olduğu saptanmıştır (p<0.05; OR: 1.608, 95% CI: 1.05-2.44). Ayrıca, hastaların klinik özellikleri ile IL-4 genotip dağılımı arasında herhangi bir farklılık bulunmadığı belirlenmiştir. Tartışma: Bizim bulgularımız Türk populasyonunda IL-4 VNTR polimorfizminin KTS ile ilişkili bir belirteç olmadığı ve P1 allelinin ise KTS ile ilişkili olabileceğini işaret etmektedir. KTS'de IL-4 ve anti-inflamatuar sitokinlerin etkilerinin tespit edilmesi için daha büyük hasta populasyonu ile daha ileri çalışmaların yapılmasına ihtiyaç bulunmaktadır.

Aim: Carpal tunnel syndrome (CTS) is a neurological disorder characterized by paresthesia and pain in the hands due to lesions and /or dysfunction of the median nerve at the wrist. The exact pathogenesis of CTS is not clear. Genetic factors may play a role in CTS susceptibility. Biochemical mediators such as cytokines may have a role in carpal tunnel mediated neuropathy. The aim of the present study was to analyse the association of IL-4 VNTR polymorphism with CTS susceptibility and disease progression in patients with CTS in a Turkish population. Material and Method: The study included 155 patients with CTS and 140 healthy controls. Genomic DNA was isolated and genotyped using polymerase chain reaction (PCR) for the IL-4 gene 70 bp VNTR polymorphisms. Results: There was no statistically significant difference between the groups with respect to IL-4 genotype distribution (p>0.05). The P1 allele was significantly higher in CTS patients than in healthy controls (p<0.05; OR: 1.608, 95% CI: 1.05-2.44). There was no difference between IL-4 genotype distribution and clinical characteristics of patients (p>0.05). Discussion: Our findings indicate that the IL-4 70 bp VNTR polymorphism is not a relevant CTS marker and that the P1 allele may be related to CTS in a Turkish population. Further research with larger patient populations is necessary to ascertain the implications of IL-4 and anti-inflammatory cytokines polymorphisms in CTS.