Kronik Boyun Ağrılı Bireylerde Hastalık Şiddeti İle Servikal Propriyosepsiyon, Postür, Kinezyofobi Ve Üst Ekstremite Fonksiyonları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı kronik boyun ağrılı bireylerde hastalık şiddeti ile servikal propriyosepsiyon, postür, kineziyofobi ve üst ekstremite fonksiyonları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Tarama modelli yapılan çalışma uzman hekim tarafından kronik boyun ağrısı tanısı konmuş 35 hasta ve 35 sağlıklı birey üzerinde yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak ağrı değerlendirmesi için VAS (visual analog skalası); normal eklem hareket açıklığı değerlendirmesi için klinik gonyometre; servikal eklem pozisyon hissi için Lazer imleç yardımlı açı tekrarlama testi (Lİ-YATT); kas kuvveti değerlendirmesi için manuel kas testi kullanılmıştır. Boyun ağrısı ile ilgili genel fonksiyonel durum değerlendirmesi için Boyun Özürlülük Sorgulama Anketi; postür analizi için New York Postür Değerlendirme Testi; kinezyofobi için Tampa Kinezyofobi Ölçeği; üst ekstremite fonksiyonelliği için DASH (kol, omuz, el sorunları anketi) ve Perdue Pegboard El Beceri Testi kullanılmıştır. Veriler SPSS 23 paket programında analiz edilmiştir. Non parametrik testlerden ikili karşılaştırmalarda Mann Whitney-U; çoklu karşılaştırmalarda ise Kruskal Wallis Testi; değişkenlerin aralarındaki ilişkiye ise Spearman Korelasyon Testi uygulanılmıştır. Araştırmaya katılan kronik boyun ağrısı grubu ve kontrol grupları arasında propriyosepsiyon, postür, kinezyofobi, üst ekstremite fonksiyonelliği, eklem hareket açıklığı, manuel kas değerleri ve boyun özürlülük değerlerinde anlamlı fark bulunmuştur (p<0,05). Ayrıca çalışmanın değişkenleri arasında anlamlı ilişki tespit edilmiştir (p<0,05). Sonuç olarak; kronik boyun ağrılı bireylerin boyun ağrısı olmayanlara göre propriyosepsiyon hata, kinezyofobi ve boyun özürlülük değerlerinin daha yüksek; eklem hareket açıklığı, kas kuvveti, postür analizi değerleri ve üst ekstremite fonksiyonelliği daha düşüktür. Ayrıca hasta bireylerde propriyosepsiyon hata değerleri arttıkça postür, eklem hareket açıklığı, manuel kas testi değerleri ve üst ekstremite fonksiyonelliği azalmaktadır. Ağrı ve boyun özürlülük değerleri arttıkça propriyosepsiyon hata ve kinezyofobi değerleri artmaktadır.