Türkiye ekonomisinde erken sanayisizleşmeye bölgesel bir yaklaşım

Abstract

Türkiye ekonomisinde bölgesel eşitsizlikler uzun süredir tartışılan bir konudur. Gelişmiş ekonomiler başta olmak üzere, tecrübeler bölgesel sanayi(siz)leşmenin bu eşit(siz)liklerin temel itici güçlerinden biri olduğunu göstermiştir. Bu çalışmada, Türkiye ekonomisinin 2000’lerden sonraki “erken” sanayisizleşme süreci, bölge düzeyinde araştırılmaktadır. Bulgular, Türkiye’nin orta bölgelerindeki yeni sanayi merkezlerinin, bu dönemde hem hâsıla hem istihdam bakımından sürükleyici bir rol aldığını ve yine orta teknolojili endüstrilerin istihdam bakımından öne çıktığını göstermektedir. Batı bölgelerinde ise özellikle düşük ve orta teknolojili endüstrilerde hasılada pay artışları gözlemlenirken, istihdamdaki artış yalnızca orta seviyeli işgücünde ve orta teknolojili endüstrilerde erken dönemde gerçekleşmiştir. Benzer şekilde, doğu bölgelerinde hasılanın payı yükselmekle beraber, imalat sanayinin istihdamdaki payında bir gelişme söz konusu değildir.

eriences, mainly based on developed countries, showed that regional (de)industrialization is one of the main drivers of these (in)equalities. In this paper, the “premature” deindustrialization process after 2000s is examined at region level. Findings shows that new industrial centers of middle regions existing after 1980 have a crucial role for both income and employment, especially for mid-tech industries. In western regions, only income share increases have observed in low- and mid-tech industries. In these regions, the employment share has been realized in the mid-tech industries and middle-skill level only for the early period. Similarly, while income share was enhancing there is no indication of employment share generation of manufacturing for eastern regions.