Gelişmiş Arama

Basit öğe kaydını göster

dc.contributor.authorAl-Bahdali, Sarah Shamil Blasim
dc.date.accessioned2024-10-31T13:20:57Z
dc.date.available2024-10-31T13:20:57Z
dc.date.issued2024en_US
dc.date.submitted2024
dc.identifier.citationAl-Bahdali, Sarah Shamil Blasim.Iraklı Kadınlarda Polikistik Overli Hastalarda Cyp11a1 Ve Cyp19a1 Genlerinin Polimorfizmlerinin Taranması. Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2024.en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.12513/6966
dc.description.abstractPolikistik over sendromu (PKOS), doğurganlık çağındaki kadınlarda görülen karmaşık, heterojen ve multigenik bir hastalıktır. PKOS'un kesin mekanizması henüz tam olarak anlaşılamamıştır; genetik, çevresel, beslenme, metabolik ve diğer etkileşimler vardırPolikistik over sendromlu kadınlar hamilelik sırasında düşük, erken doğum, intrauterin ölüm veya ölü doğum gibi çeşitli durumlardan muzdariptir. Bu sendroma sahip kadınlarda aynı zamanda insülin direnci yüksektir. PKOS’lu hastalarda kan lipit düzeyindeki dengesizlik, bozulmuş glikoz toleransı ve tip 2 diyabet çok yaygın görülür. Bu sendromun prevalansı üreme çağındaki kadınlarda %4-20 arasında değişmektedir. PKOS çoklu fenotiplere sahip heterojen bir hastalık olmasına rağmen klasik olarak hiperandrojenizm ve oligoanovulasyon ile karakterizedir. PKOS'lu kadınlarda luteinize edici hormon (LH) seviyeleri yüksek ve folikül uyarıcı hormon (FSH) seviyeleri düşüktür. Polikistik over sendromlu kadınlarda hiperandrojenizm görülür ve östrojen üretimi az, androjen üretimi fazladır. Bu hormonal dengesizlikler nedeniyle polikistik over sendromlu kadınlarda sıklıkla düzensiz yumurtlama ve düzensiz adet döngüsü vardır. Polikistik over sendromunun bir nedeni olabilecek çok sayıda biyokimyasal yol tanımlanmış ve bu yollar için steroid hormonlarının biyosentezinde, metabolizmada, üreme ve gonadal hormonların etkisinde, enerji, insülin salgılanması gibi obezitenin düzenlenmesinde rol oynayan genler dahil olmak üzere birçok gen test edilmiştir. Bu çalışmada yaş faktörü, açlık kan şekeri (FBG), hemoglobin A1c (HbA1c), insülin direnci, lipit profili, böbrek fonksiyon testi, cinsiyet hormonları gibi polikistik over sendromu ile ilgili bazı faktörlerin etkisini araştırmayı amaçladık. Bu çalışma ayrıca LH, FSH, prolaktin, testosteron, estradiol, progesteronun yanı sıra tiroid fonksiyon testlerini de içermektedir. Çalışmada polikistik over sendromlu Iraklı kadınlarda CYP11A1 ve CYP19A1 genlerinin genetik polimorfizmlerin araştırılmıştır. Bu çalışma Irak'ın Maysan Provence şehrinin Amara İlçesi'ndeki Maysan Kadın Doğum ve Çocuk Hastanesi'nin jinekoloji bölümünü ziyaret eden 100 kadın üzerinde gerçekleştirildi. Çalışma grubu, polikistik over sendromu tanısı konulan yaş ortalaması 30,56±8,42 yıl olan 50 kadın ve yaş ortalaması 29,62±7,62 yıl olan 50 sağlıklı kadından oluşmaktadır. Bu çalışmada tiroid xi fonksiyon testlerine ek olarak kandaki RBG, HbA1c, insülin direnci, lipit profili, böbrek fonksiyon testi, LH, FSH, prolaktin, testosteron, estradiol, progesteron gibi seks hormonlarının düzeylerine bakıldı. PKOS'lu Iraklı kadınlarda CYP11A1 (rs700519) ve CYP19A1 (rs2414096 ve rs2414097) genlerinin genetik polimorfizmleri Sanger dizilimi kullanılarak sağlıklı kontrol grubuyla karşılaştırıldı. PKOS grubunun %52'sine evlendikten sonra tanı konduğu, %72'sinde aile öyküsünün olduğu ve %78'inin kronik hastalıklara sahip olduğu görüldü. PKOS grubunun tamamı (%100,0) diyetlerinde fast fooda bağımlıydı. Biyokimyasal incelemeler için sonuçlar, PKOS ve kontrol grupları arasında çalışılan parametreler açısından önemli farklılıklar gösterdi. PKOS grubunda FBG, HbA1c, insülin direnci düzey ortalamaları kontrol grubuna göre anlamlı derecede yüksekti. Sonuçlar kan üre (BU) ve serum kreatinin testlerinde anlamlı olmayan farklılıklar ortaya çıkardı. Kolesterol düzeyinde de aynı sonuç ortaya çıktı ancak PKOS grubunda serum trigliserit (TG) ve düşük yoğunluklu lipoprotein (LDL) düzeylerinde anlamlı artış görüldü. Kontrol grubunda ise yüksek yoğunluklu lipoprotein (HDL) düzeyinde kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde azalma görüldü. Ayrıca karaciğer fonksiyon testi sonuçlarında PKOS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olmayan farklılıklar görüldü. PKOS grubunda AST düzeyi, kontrol grubuna göre daha düşüktü. PKOS grubundaki ALT ve ALP düzeyi ise kontrol grubuyla karşılaştırıldığında daha düşüktü. PKOS grubunda kontrol grubuna göre LH, FSH, testosteron, estradiol hormonu düzeylerinde anlamlı artış vardı fakat prolaktin düzeyi açısından anlamlı bir fark yoktu. Ayrıca PKOS grubunda tiroid hormon sonuçlarında kontrol grubuna göre anlamlı farklılıklar ortaya çıktı. PKOS grubunda kontrol grubuna göre T3 hormonu düzeyinde anlamlı artış gözlenirken, PKOS grubunda T4 ve TSH hormon düzeylerinde kontrol grubuna göre anlamlı olmayan azalma vardı. Leptin hormonu sonuçları PKOS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde artış gösterdi. CYP11A1 rs700519'un Sanger yöntemiyle yapılan PCR dizilimi sonuçları, genin bu bölgesinde herhangi bir genetik varyasyon bulunmadığını, tüm PKOS ve kontrol gruplarının GG genotipine sahip olduğunu gösterdi. Ayrıca amplifiye segmentte rs700519 dışında ek bir genetik varyasyona rastlanmadı. CYP11A1 rs2414096'nın Sanger yöntemiyle PCR sekanslama sonuçları, PKOS grubunda kontrol grubuyla karşılaştırıldığında anlamlı bir fark yoktu. GG, GA ve G aleli yüzdesini gösterirken (%24,0'a karşı %26,0, OR: 0,8, pc) : %48,0 vs. % 60,0 OR: 0,62, pc: 0,233 ve %48,0 vs. %56,0, OR: 0,0,73, pc: 0,260). AA genotipi ve A aleli sonuçları PKOS grubunda kontrol grubuna kıyasla alamlı bir fark göstermedi (%28,0 vs. %14,0, OR: 2,39, pc: 0,091 ve %52,0 vs. %44,0, VEYA: 1,38, adet: 0,260). Ek olarak, CYP19A1 rs2414096 dizilimi sonuçlarıyla başka bir genetik varyasyon ortaya çıktı. CYP19A1 rs2414097 sonuçları, kontrol grubuna kıyasla PKOS grubunda GG genotipleri ve G alelinin düzeltilmiş, anlamlı olmayan bir artış yüzdesini gösterdi (%20,0 vs. 8,0) %, OR: 2,88, pc: 0,091; sırasıyla %42,0 ve %35,0, OR: 1,34, pc: 0,312). GA, AA genotipleri ve A aleli sonuçları PKOS grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olmayan bir azalma yüzdesi gösterdi (%44,0 vs. %54,0, OR: 0,67, pc: 0,322; %36,0 vs. 38,0) %, OR: 0,92, pc: 0,839 ve %58,0 vs. %65,0, OR: 0,47, pc: 0,312). Mevcut sonuçlardan PKOS'lu hasta grubunda FBG, HbA1c, insülin direnci, LH, FSH, testosteron, estradiol, progesteron, T3 ve leptin hormonu düzeylerinin sağlıklı bireylerle karşılaştırıldığında anlamlı düzeyde arttığı sonucunu çıkarabiliriz. PKOS hasta grubunda HDL düzeyinde azalma görüldü. Ayrıca her iki grupta da CYP11A1 geni rs700519 için herhangi bir genetik varyasyon ortaya çıkmadı. CYP19A1 geninde ise rs2414096 için AA/A genotip/alel yüzdeleri ve rs2414097 için GG/G genotip/alel yüzdeleri PKOS hasta grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olmayan bir artışla düzeltildi.en_US
dc.language.isoturen_US
dc.publisherKırşehir Ahi Evran Üniversitesi - Sağlık Bilimleri Enstitüsüen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectPKOSen_US
dc.subjectpolymorphısmen_US
dc.subjectleptinen_US
dc.subjectCYP11A1en_US
dc.subjectCYP19A1en_US
dc.titleIraklı Kadınlarda Polikistik Overli Hastalarda Cyp11a1 Ve Cyp19a1 Genlerinin Polimorfizmlerinin Taranmasıen_US
dc.typemasterThesisen_US
dc.contributor.departmentSağlık Bilimleri Enstitüsüen_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US


Bu öğenin dosyaları:

Thumbnail

Bu öğe aşağıdaki koleksiyon(lar)da görünmektedir.

Basit öğe kaydını göster